Budizm'de Müfreze

• Mayıs Ayı 16, 2024

"Kutsal dediğim kişi
burada bile acı çekmenin sonunu biliyor,
yükünü hafifletti ve koptu. "
- Dhammapada, 'Kutsal Olan'

Budizm'de kopma, kısmen Budist metinlerini çevirmedeki zorluklar nedeniyle Batı'da çoğu zaman yanlış anlaşılmış bir öğretidir. Erken Budist yazıların çevirilerinde Pali 'nekkhamma' kelimesi genellikle önyargısız olma veya vazgeçme. Her iki kelime de, Budistlerin zevkten kaçınmaları ve ciddi, sevinçsiz, düşünceli yaşamlar sürmeleri için yanlış anlamalara yol açan istek veya arzulardan vazgeçmeyi vurgular.

Bazen bunun yerine 'bağlanmayan' kelimesi kullanılır, ancak bu da yanlış anlamalara neden olabilir, çünkü kelime ek dosya psikolojide, bireyler, özellikle küçük çocuklar ve ebeveynleri ya da bakıcıları arasındaki sağlıklı bağı ifade etmek için sıklıkla kullanılır. Dolayısıyla 'bağlanmayan' negatif bir çağrışımla sağlıklı bağlanma eksikliği olarak okunabilir.

Aslında, ayrılma hakkındaki Budist öğretileri ilişkilerimize (ailevi veya başka türlü) veya zevklere değil, kendi düşüncelerimiz ve duygularımızla olan ilişkimize odaklanır. Duygularımızdan ve düşüncelerimizden vazgeçmemiz istenmez, aksine sadece onlar tarafından yönetilmememiz istenir. Ayrılmayı uygulamak, gözlemciyi zihnimizde bulmayı içerir - farkındalığımızın geri çekip sık sık karşılaştığımız zihinsel meşguliyetin veya duygusal dalgalanmaların farkındalığımızın sadece bir parçası olduğunu ve bu nedenle kim olduğumuzun bir parçası olduğunu görebilir. Müfrezeyi geliştirerek, farkındalığımızın bu seviyesinin - düşünce ve duygularımızın her birinin bir başlangıcı ve sonu olduğu ve bunlara olan bağlılığımızın ıstırabımızın kökü olduğunu geçici olarak anlamaya başlayabiliriz.

Ayrılmayı uygulamak bazı Budist okullarında feragat etmeyi içerir, ancak feragatin kendisi içsel ayrılmayı gerçekleştirmek için bir araçtır. Ünlü bir hikayeye, bu öğretiyi göstermek için, bir nehri geçmek için yardıma ihtiyacı olan genç bir kadınla karşılaşan iki keşişin olduğu söylenir. İki keşişten daha genç olanı, kadınlarla ilişkilerinden vazgeçme manastırı yemini göstererek onu yanına taşımayı reddediyor. Büyük keşiş onu sessizce karşı karşıya getirir, diğerinin dehşetine. Bir süre yollarına devam ettikten sonra, ilk keşiş sonunda "Yeminlerinizi nasıl bu şekilde ihlal edip o kadını karşıya taşıyabilirdiniz?" yaşlı keşiş sakince cevap veriyor, "Sorun yok. Onu nehrin kenarına koydum, ama hala onu taşıyorsun."

Ayrılmayı anlamak hem farkındalığı hem de merhameti anlamakla el ele gider. Farkındalık ve meditasyon, müfrezeyi geliştirmek için kullandığımız araçlardır. Farkındalığımız içinde ortaya çıkan her şeye dikkat ederek, bilinçsiz psikolojik örüntülerden ziyade tepkilerimizi seçmeye başlayabiliriz. Biz bunu yaparken, düşünüşümüzde bizi diğerlerinden ayırmaya çalışan bir dizi kalıp olarak egomuzun yeni bir şekilde farkına varıyoruz. Bu ayrılma eğiliminin ötesini görmeye başladığımızda, merhametin kökü olan başkalarıyla gerçek birliği deneyimlemeye başlayabiliriz.

Merhamet ve kopma bu nedenle el ele çalışır. İçimizde gerçek şefkat kendi egoik yargılarımızdan ve başkalarına yanıtlarımızdan ayrılabildiğimizde ve gerçekten bağlandığımızda ortaya çıkar. Bizi başkalarından yabancılaştırmaktan veya sevinç kapasitemizi sınırlamaktan ziyade, gerçek müfrezeyle bizi daha derin bir düzeyde başkalarıyla bağlar. Psikolojik koşullanmamıza ve bundan kaynaklanan zihinsel ve duygusal kalıplara dayanan sınırlamalardan kurtulduk.

Bu şekilde, kopma, kendi aklımızın gerçekliğini tanımamıza yardımcı olmak ve dünyanın geri kalanıyla ve hayatımızdaki tüm bireylerle doğal bağlantımızı gerçekleştirmek için bir araçtır.

Video Talimatları: Nifakın Alametleri ve İmandan Olan Bazı Ameller | Sahihi Buhari İman Kitabı 18 | Ebu Hanzala Hoca (Mayıs Ayı 2024).